چگونه یک مصاحبه کاری موفق داشته باشیم؟ تاحالا چند بار با عبارت «معضل بیکاری» روبه‌رو شده‌اید؟ صد بار؟ هزار بار؟ میلیون‌ها بار؟ درست است! این عبارت از معدود موضوعاتی

این عبارت از معدود موضوعاتی است که در هر مذاکره و نشستی حضور ثابت دارد. از دورهمی های چند نفرۀ فامیلی بگیر تا نشست های بزرگ ملی که به وسیله مسوولین دولتی برگزار می شود. از آن جایی که بیکاری می تواند مسایل بسیاری مانند اعتیاد، جدایی، جُرم زایی و… را در پی داشته باشد، هرکس تلاش می کند با توجه به جایگاه خود، در تفسیر علت های این معضل و پیدا کردن راه حلی جهت آن نقش داشته باشد. دلیلی که معمولا به آن اشاره می شود، «نبودن کار» هست، در حالیکه خیلی از وقت ها کار وجود دارد ولی افراد، در به دست آوردن آن جایگاه شغلی موفق نمی شوند. نگاهی به اطراف خودتان بیندازید و ببینید چندین نفر را می شناسید که بارها از طرف مراکز متفاوت جهت مصاحبه دعوت شده است اند ولی جواب رد گرفته اند؟! در ادامه تلاش می کنیم بعضی مسایل عمومی و اولیه را که جهت یک مصاحبۀ کاری موفق، مورد نیاز هست؛ بیان کنیم.

برای یک مصاحبۀ کاری موفق، قبل از هر چیز باید به ظاهرتان برسید. منظور این نیست که عالی ترین و گران قیمت ترین لباس هایتان را بپوشید؛ بلکه باید به تناسب پوشش تان با محلی که جهت مصاحبه می روید، فکر کنید. شاید نوع پوششتان را اینطوری توجیه کنید که «من استایلم همینه. همه جا همین جوری می رم»، ولی اگر به دست آوردن آن شغل برایتان اهمیت دارد، باید بدانید که افراد جدای از سلیقه و سبک مورد علاقه شان، در موقعیت های متفاوت شغلی، ظاهر متفاوتی دارند. حتما به تفاوت ظاهری وکیل ها، دکتر ها، آرایشگران، مدیران فنی، بازیگران و صورت های معروف و … توجه کرده اید. بعد قبل از رفتن به مصاحبه، اولا به عنوان شغلی مورد نظرتان فکر کنید و باتوجه به آن، لباس مناسبی گزینش کنید. دوما یک لباس راحت گزینش کنید. لباسی که در آن احساس ناراحتی و عذاب بکنید، به هیچ وجه جهت این روز مناسب نیست.

شاید شما از همان افرادی باشید که بارها و بارها در مصاحبه های کاری جواب رد شنیده اید و همۀ تقصیر را از خودتان می دانید. ولی این بار همۀ سابقه های ناموفقتان را کنار بگذارید و با اعتماد به نفس وارد اتاق مصاحبه شوید. به این فکر کنید که شاید واقعا عنوان های شغلی قبلی مناسب شما نبودند و شاید شما به دلایلی به جز ناشایستگی در آن مصاحبه ها رد شده است اید. در هر مصاحبۀ کاری، شما با سایر شرکت کنندگان سنجیده می شوید؛ یعنی در حالی که ممکن است در یک مصاحبه نفر آخر باشید، این امکان وجود دارد که در مصاحبۀ دیگری، نفر اول بشوید. بعد با اعتماد به نفس و بدون توجه به سایر شرکت کنندگان، توانایی ها، فعالیت ها، سوابق تحصیلی و کاری تان را شرح بدهید. طوری واکنش‌ها کنید که انگار عالی ترین گزینۀ ممکن جهت انجام آن کار، شمایید. البته آن قدر زیاده روی نکنید که مغرور به نظر برسید. کارفرماها معمولا از افرادی که خودشان را زیادی دست اوج می گیرند، خوششان نمی آید. بعد اعتماد به نفستان را تا نزدیکی مرز غرور، اوج ببرید!

اگر قرار است جهت جایی کار کنید، یعنی باید تقریبا دو سوم از ساعات بیداری تان را در آن محیط و در ارتباط با کارهای آن مرکز، بگذرانید. در واقع یعنی زیاد از اعضای خانواده تان با همکارانتان روبه رو خواهید شد. بعد همانطور که در ازدواج و در روابط خانوادگی، صداقت حرف اول را می زند؛ در کار هم همین توصیه را رعایت کنید. در مصاحبۀ کاریتان صداقت را رعایت کرده و از زدن هر حرف یا ادعایی که بر خلاف واقع باشد، بپرهیزید. تمام مسایلی که در یک مصاحبۀ کاری مطرح می شوند باید توانایی این را داشته باشند که به کمک اسناد (مثل مدرک تحصیلی در مورد میزان تحصیلات) یا در عمل (مثل توانایی کار کردن با نرم افزارهای مختلف) اثبات شوند. بعد کاری نکنید که روزی به ضررتان تمام شود و چهرۀ ناخوشایندی از شما نزد همکاران و کارفرمایانتان به یادگار بماند.

همان قدر که پوشیدن لباس راحت جهت روز مصاحبه اهمیت دارد، راحت بودن جسم شما هم مهم هست. مورد نیاز نیست خشک و رسمی برخورد کنید تا فرد جدی تری در کار به نظر برسید. راحت باشید! همان طور که تا نیم ساعت قبل از مصاحبه می نشستید، حرف می زدید، با دوستانتان دست می دادید و… حتی داشتن یک لبخند راحت می تواند آرامش بیشتری به شما داده و تصویر بهتری از شما پیش مصاحبه کننده بسازد. راحتی جسمی را دست کم نگیرید. آیا که راحتی جسم، آرامش معنوی و روانی را به دنبال دارد و کمک بزرگی به شما می کند تا سوالات مصاحبه را راحت تر، سریع تر و صحیح تر پاسخ بدهید.

از قبل در مورد محلی که جهت مصاحبه می روید، اطلاعات کسب کنید. منظور این نیست که به حرف های بی اهمیتی که بعضی کارمندان یا رقیبان در مورد اخلاق رییس، زیادی ساعات کار و غیره می زنند توجه کنید؛ بلکه در مورد فعالیت های آن سازمان، محصولات یا خدماتش، اهداف و آرزوی بزرگ هایش اطلاعاتی داشته باشید. این مساله باعث می شود شخص مصاحبه کننده به این باور برسد که شما صرفا جهت داشتن کار و درآمد زایی به آن جا نیامده اید و این که کجا و در چه پستی کار کنید، برایتان اهمیت دارد.

میزان تسلط به زبان های خارجی یکی از مسایل ثابت مصاحبه های کاری است که معمولا افراد جویای کار وحشت زیادی از آن دارند. حتی کسانی که توانایی زیادی در یک یا دو زبان غیر مادری دارند، معمولا از اینکه توانایی ارزش را ذکر کنند می ترسند و دلواپس این اند که هرگز جهت راست آزمایی ادعایشان از آنها آزمون گرفته شود. اول از همه این که اگر ادعایتان صادقانه باشد، نباید از آزمون بترسید. نکتۀ دوم در مورد آزمون زبان این است که معمولا شخص مصاحبه کننده در پی رسیدن به حقایقی در مورد زندگی شما نیست! بعد اگر به عنوان مثال از شما در مورد شغل یا فعالیت های روزانۀ دخترعمویتان پرسش می پرسد، مورد نیاز نیست وقت زیادی را صرف فکر کردن به دخترعمویتان بکنید. بلکه با توجه به گرامر، لغات و جمله بندی درست، نخستین جواب ممکن را بدهید تا مصاحبه کننده از میزان تسلط شما باخبر شود.

آخرین توصیه ای که معمولا در فرم های استخدام یا در روز مصاحبۀ کاری پرسیده می شود این است: «میزان حقوق پیشنهادی شما چقدر است؟» با اینکه پرسش راحت ایست، خیلی از افراد تنها به همین یک دلیل، در مصاحبه رد می شوند. چرا؟ چون یا آن قدر حقوق درخواستی ارزش را زیاد می نویسند که کارفرما بدون توجه به سایر شاخصه ها آن ها را رد می کند؛ یا به خاطر به دست آوردن آن شغل آن قدر حقوق درخواستی را پایین می نویسند که کارفرما تصور می کند این فرد هیچ اطلاعاتی در مورد قوانین کار ندارد و حتی ادعاهایش ممکن است واقعی نباشد! از قبل در مورد سمتی که جهت آن مصاحبه می دهید تحقیق کنید و با توجه به قوانین کار، سوابق شغلی و تحصیلی تان، مبلغ مشخصی را پیشنهاد بدهید. اگر واقعا هیچ اطلاعی در این زمینه ندارید، از کلمۀ «توافقی» آن هم به شرط «مطابقت با قوانین کار و پست شغلی مشابه در مراکز دیگر» استفاده کنید.

منبع : فردانیوز / نیلوفر نیک بنیاد

نمایش لینک های دانلود غیر مستقیم زمان انتظار: 87 ثانیه .